Karta pomnika
Miejscowość
Kalisz Pomorski (niem. Kallies)
Gmina
Kalisz Pomorski
Powiat
drawski
Obecna lokalizacja
pomnik zniszczony, znajdował się na starym cmentarzu przy ul. Wolności, na prawo od ostatniej bramy
prawdopodobne współrzędne: 53.2935274, 15.9022463
Poprzednia lokalizacja
pomnik zniszczony
Typ pomnika
wolnostojący
Upamiętnia
– pierwotnie: mieszkańcy miasta polegli w I wojnie światowej
– wtórnie: pomnik zniszczony
Autor
brak danych
Uroczystości związane z pomnikiem
brak danych
Zniszczony / poddany przeróbkom
zniszczony
Opis
Założenie usytuowane na placu, do którego prowadziły schody. Pomnik w kształcie obelisku, zwieńczony postacią orła z rozłożonymi skrzydłami. Pierwotnie* obelisk ustawiony był na sześciennej podstawie ze zdobieniami w kształcie przypór, zakończonych sześciennymi słupkami zwieńczonymi kulami. U podstawy obelisku wyrzeźbiony był Stahlhelm, ułożony na bliżej nieokreślonej roślinności. Na ścianie frontowej podstawy inskrypcja (treść nieznana). Pośrodku obelisku płaskorzeźba Krzyża Żelaznego w wieńcu z liści dębu. Podstawa pomnika zachowana. Flankujące pomnik słupki z kulami zachowane częściowo jako element ogrodzenia domu z lat 70. (prywatna posesja na terenie miasta), częściowo na placu przed Ośrodkiem Zdrowia (kilkaset metrów od lokalizacji pomnika), skąd usunięto je podczas rewitalizacji terenu. Wiosną w wodach jeziora Bobrowo Duże, u podnóża skarpy, na której leży cmentarz, dobrze widoczne liczne kamienne elementy. Prawdopodobnie tam może znajdować się także sam obelisk.
Inskrypcje
nieczytelne
Elementy składowe
- rodzaj materiału: piaskowiec
- zdobienia: Krzyż Żelazny w wieńcu dębowym, orzeł, Stahlhelm
Dodatkowe / dodane tablice
brak
Resztki pomnika znajdują się na terenie starego cmentarza miejskiego.
stan na dzień 13.07.2019
autorka: Karolina Ćwiek-Rogalska
przy współpracy: Mariusz Garbacz
* zgodnie z informacjami Mariusza Garbacza, po 1945 roku w granice miasta włączono zrośniętą z nim wieś Kietz (dzisiejsze ulice m.in.: Szczecińska, Dworcowa) i pomnik ten, jako że obie miejscowości miały wspólny cmentarz, upamiętniał także mieszkańców nieistniejącego dziś Kietz